بازیافت لباس چیست و چگونه انجام می‌شود؟

درواقع بازیافت لباس بخشی از فرآیند بازیافت پارچه است که شامل بازیابی لباس‌ها و کفش‌های قدیمی و مرتب‌سازی و پردازش آنها می‌شود. محصولات نهایی بازیافت به لباس‌های مناسب برای استفاده مجدد تبدیل می‌شوند.

علاقه افراد مختلف به محیط زیست و همچنین بازیافت پوشاک به سرعت در حال افزایش است و این امر برای کارآفرینان فرصتی برای تجارت فراهم می‌کند. علاوه بر این، خیریه‌های مختلف نیز از طریق برنامه‌های جمع آوری لباس‌های قدیمی کسب درآمد می‌کنند. بازیافت پوشاک شامل یک سری فعالیت‌های پی در پی است که در زیر ذکر شده است. ژورنال بخوانید.

ایجاد آگاهی از بازیافت لباس

یک گام اساسی برای بازیافت کنندگان پوشاک، افزایش آگاهی عمومی مردم درمورد اهمیت و مزایای اهدای وسایل استفاده شده مانند لباس و کفش‌های قدیمی خود می‌باشد. به همین ترتیب، شرکت‌های بازیافت اغلب در وب سایت‌های خود مطالب آموزشی در مورد بازیافت پوشاک و اهمیت آن ارائه می‌دهند. آنها همچنین توضیح می‌دهند که چه مواردی را برای بازیافت قبول می‌کنند.

رویکردهای دیگر بازیافت کنندگان پوشاک برای افزایش آگاهی عمومی افراد ارائه سطل‌های رنگارنگ است که باید لباس‌های مختلف به تفکیک در آنها انداخته شوند و نیز توصیف اینکه چه لباس‌هایی برای بازیافت پذیرفته می‌شوند و چه خیریه‌هایی از این فرآیند سود می‌برد جزو وظایف این سازمان‌ها می‌باشد.

جمع آوری لباس‌ها

دستگاه‌های بازیافت لباس از استراتژی‌های مختلفی برای چیدمان لباس استفاده می‌کنند. لباس‌های استفاده شده به طور کلی از سطل‌های قرار داده شده در اماکن عمومی جمع آوری می‌شوند. این سطل‌ها معمولاً در مکان‌های عمومی مانند پارکینگ مراکز تجاری و مراکز خرید به صورت استراتژیک قرار می‌گیرند. این سطل‌های رنگارنگ در مکان‌های پر رفت و آمد قرار می‌گیرند تا کمک‌های مالی به حداکثر برسند.

یکی از پیشرفت‌های اخیر در رابطه با بازیافت لباس، همکاری خیاطان با شرکت‌های بازیافت پوشاک مانند I: Co بوده است. طی این همکاری در سال 2015 حدود 17000 تن لباس و کفش (یا 37 میلیون پوند) جمع‌آوری شده و حدود 40 درصد از آن لباس‌ها (تقریبا 15 میلیون پوند) بازیافت شده است.

مرتب سازی لباس‌ها

پس از جمع آوری، لباس‌ها به سه گروه قابل استفاده، دستمال و فیبر طبقه بندی می‌شوند. به طور معمول این یک فرایند مرتب سازی دستی است که نیاز به تخصص در شناسایی انواع مختلف مواد دارد. این فرآیند را می‌توان با استفاده از سیستم‌های مکانیکی مانند تسمه نقاله و سطل برای جداسازی انواع مختلف مواد نیز انجام داد. در این صورت یک ابتکار عمل برای خودکارسازی فرایند مرتب سازی انجام شده است.

بازیافت‌کنندگان لباس گزارش داده اند که حدود نیمی از پوشاک اهدا شده قابل استفاده مجدد می‌باشد. برخی از بازیافت كنندگان آن لباس‌ها را به كشورهای در حال توسعه صادر می‌كنند و برخی از آن پوشاک را در داخل كشور در مغازه‌های فروش کالای دست دوم برای فروش قرار می‌دهند. دستمال‌های پارچه ای صنعتی از تولیدات مهم فرآیند بازیافت هستند. علاوه بر این، لباس‌های بازیافتی ممکن است به مواد فیبری تبدیل شوند.

پردازش لباس‌های دست دوم

الیاف پارچه‌ها و لباس‌ها معمولاً از ترکیب پلاستیک و پنبه (تخریب پذیر) تشکیل شده است. این ترکیب بر روش بازیافت و دوام آن تأثیر می‌گذارد.

لباس‌های جمع آوری شده توسط کارگران با تجربه و ماهر طبقه بندی می‌شوند و این موارد مرتب شده همانطور که بیان شد به مقاصد مختلف ارسال می‌شوند.

منسوجات طبیعی، از نظر رنگ و جنس طبقه بندی می‌شوند. با تفکیک رنگ‌ها می‌توان نیاز به رنگ آمیزی دوباره را  از بین برد و باعث کاهش تولید آلاینده‌ها و نیز کاهش مصرف انرژی شد. سپس این لباس‌ها به تکه‌های کوچکتر تقسیم می‌شوند و با سایر الیاف ترکیب می‌شوند. بعد از تمیز کردن و چرخاندن ترکیب، می‌توان الیاف را برای استفاده در تشک فشرده کرد. منسوجات تولید شده به عنوان مواد پر کننده داخل مبلمان و صندلی اتومبیل استفاده می‌شود.

فرآیند بازیافت برای مواد پلی استر تا حدودی متفاوت است. در این حالت، اولین کار این است که زیپ‌ها و دکمه‌ها را برداشته و سپس لباس به قطعات کوچکتر برش داده شود. سپس این پارچه‌های کوچک گرانوله شده و به گلوله‌های کوچکی تبدیل ‌شوند.

با پیشرفت صنعت نساجی، راه حل‌هایی برای افزایش نرخ بازیافت و همچنین توسعه فناوری‌هایی که به حداکثر رساندن ارزش مواد بازیافت شده می‌انجامند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

چرا کفش و لباس را باید بازیافت کنید؟

امروزه بیش از هر زمان دیگری خرید انجام می‌دهیم که این امر در نهایت منجر به داشتن کمدی پر از لباس‌های اضافی خواهد شد. ما نمی‌توانیم مقدار اضافی لباس‌ها را تا همیشه نگه داریم، بنابراین آنها را دور می‌اندازیم – به طور متوسط ​​سالانه هر شخص 70 پوند لباس دور می‌اندازد.

در حالی که تعداد زیادی از شرکت‌ها دارای برنامه‌های بازیافت لباس هستند اما متاسفانه حدود 85٪ از این زباله‌ها به جای بازیافت به محل دفن زباله‌ها می‌روند و حدود 5٪ محل دفن زباله را اشغال می‌کنند. فضای دفن زباله گران قیمت است و یافتن آن بسیار دشوار است. علاوه بر این، این لباس‌ها دوباره می‌توانند با یک شکل دیگر دوباره استفاده شوند. دور انداختن نه تنها  خود لباس بلکه آب و انرژی زیادی را  هدر خواهد داد. فایده ی بازیافت این وسایل به مراتب بیشتر از مشکلات اندک بازیافت می‌باشد. آب شیرین یک منبع رو به کاهش است و مصرف انرژی به گرم شدن کره زمین که بزرگترین مشکل زیست محیطی روزگار ما است، می‌انجامد.

بسیاری از موارد موجود در خانه شما قابل بازیافت هستند. به عنوان مثال، کفش‌های قدیمی، کیف پول، کمربند، کیف دستی، کوله پشتی، اسباب بازی‌های سخت و کلاه‌ها به عنوان لباس‌های قدیمی قابل بازیافت هستند.

مزایای بازیافت کفش و پوشاک

صرف نظر از کیفیت بازیافت، تقریباً 100٪ منسوجات و پوشاک خانگی قابل بازیافت هستند و نیز خیریه‌های زیادی از فرآیند بازیافت لباس و منسوجات بهره می‌برند.

هنگامی که لباس‌ها و منسوجات بازیافت می‌شوند، سه مزیت اصلی ارائه می‌شود: بودجه برنامه‌های خیرخواهانه و خیریه‌ها تامین می‌شود، باعث کاهش زباله‌های جامد می‌شود  و نیز این امر محرک اقتصادی است و باعث افزایش اشتغال زایی در داخل و خارج از کشور می‌شود.

همچنین:

• باعث می‌شود ضایعات جامد محل‌های دفن زباله، کاهش یابد.
• باعث پایداری محیط زیست می‌شود و ردپای کربن دی اکسید را کمرنگ می‌کند.
• باعث توسعه اقتصادی در سرتاسر جهان می‌شود.
• باعث تبدیل زباله‌ها به محصولات با ارزش می‌شود.
• باعث ایجاد اشتغال برای کارگران نیمه ماهر می‌شود.

در حالی که اغلب مردم با بازیافت پلاستیک، آلومینیوم و سایر مواد بسته‌بندی آشنا هستند، ممکن است راجع به بازیافت لباس و منسوجات خانگی اطلاعاتی نداشته باشند.

مصرف کنندگان نباید پارچه یا پوشاک خود را به عنوان زباله دور بیاندازند زیرا تقریباً 100٪ از آنها قابل بازیافت هستند. با این حال، شهروندان ایالات متحده تقریبا نیمی از پارچه و لباس‌های خود را در سطل زباله قرار می‌دهند که تقریباً 5٪ از جریان زباله جامد را تشکیل می‌دهد.

به نکات زیر توجه کنید:

1. از دور ریختن منسوجات و پارچه‌ها خودداری کنید زیرا حتی آنهایی که ممکن است غیر قابل استفاده به نظر برسند ممکن است کاربرد و ارزش خاصی داشته باشند.
2. لباس‌ها، حتی اگر الیاف طبیعی تخریب پذیر داشته باشند، به دلیل کمبود نور خورشید و اکسیژن، در شرایط دفن زباله به راحتی تخریب نمی‌شوند.
3. سوزاندن زباله‌ها باعث افزایش آلودگی هوا می‌شود.

امید است با آموزش و همکاری ارگان‌های دولتی، مصرف کنندگان، اهمیت بازیافت پوشاک دور ریخته شده و لباس‌های دست دوم را درک کنند. پذیرش فرآیند “بازیافت” به عنوان فرآیندی ضروری به تشویق عموم مردم برای بازیافت ضایعات نساجی می‌انجامد و در نتیجه به حداقل رساندن مقدار مواد وارد شده به جریان زباله کمک می‌کند.

آمار ارائه شده توسط شورای بازیافت پارچه نشان می‌دهد که، این صنعت سالانه تقریباً  1250000 تن لباس و پسماند نساجی بازیافت می‌کند. با این حال، این مقدار کمتر از 25٪ از کل زباله‌های منسوجات است. مطابق مطالعه EPA در سال 2009 در ایالات متحده، پارچه‌ها حدود 12.8 میلیون تن از جریان زباله جامد را تشکیل می‌دادند. در همان مطالعه، لاستیک، چرم و منسوجات 8.3٪ از پسماندهای جامد شهری را تشکیل می‌دادند.

یکی از اهداف ما در اینجا جهانی شدن بازیافت لباس و افزایش میزان بازیافت زباله‌های نساجی است که مورد  استفاده مجدد در بازار قرار می‌گیرند. علاوه بر این، ما در حال ترغیب و مشارکت با سازمان‌های خصوصی هستیم زیرا درآمد پایدار برای خیریه‌ها حیاتی است و بازیافت به عنوان یک درآمد ثابت به این هدف کمک می‌کند و ضمن انجام مسئولیت‌های اجتماعی ،زندگی افراد زیادی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

به نکات زیر توجه کنید:

• از سال 2009، تنها 16.2٪ منسوجات بازیافت شده اند و به محل دفن زباله‌ها هدایت نشده‌اند.
• حدود 61٪ از لباس‌های دست دوم به کشورهای خارجی صادر می‌شوند.
• ما قادر به بازیافت 93٪ لباس‌ها بدون تولید زباله‌های خطرناک جدید یا محصولات جانبی مضر هستیم.
• بازیافت كنندگان لباس، 61٪ از محصولات خود را صادر می‌كنند، بنابراین كسری سود تجاری ایالات متحده را كاهش می‌دهند.
• در سال 2010 طی پروژه جهانی بازیافت زباله 4.3 میلیون پوند کفش و لباس بازیافت شد.

همه ما در بازیافت تأثیرگذار هستیم

در همه این آمار و ارقام خبرهای خوبی وجود دارد. تقریباً نیمی از زباله‌های نساجی و لباس‌های دست دوم به کشورهای در حال توسعه فروخته می‌شوند. این به واسطه تلاش‌های صنعت ما است که فقیرترین مردم جهان می‌توانند لباس بپوشند. لباس دست دوم تنها چیزی است که برای فردی که سالانه 200 دلار درآمد دارد، قابل خرید است. اعضای این صنعت قادر به ارائه یک شلوار تمیز و بدون آسیب به سواحل شرقی آفریقا با قیمت 34 دلار و یک ژاکت به پاکستان با قیمت 0.12 دلار هستند – که این کمتر از هزینه ارسال یک نامه است! این قیمت‌ها نه تنها شامل پوشاک بلکه هزینه حمل و نقل را نیز شامل می‌شود.

سرانجام، 26٪ از این لباس‌های دست دوم به فیبر تبدیل می‌شود تا در محصولاتی دیگر، مورد استفاده قرار گیرند.

هدف ما افزایش میزان استفاده از زباله‌های نساجی و در عین حال توسعه کاربران ، محصولات و بازارهای هدف جدید برای محصولات حاصل از ضایعات نساجی می‌باشد. اهداف ما با اهداف “EPA” برای تشویق عموم مردم به سمت : 1- افزایش استفاده از محصولات بازیافتی و 2- افزایش بازیافت مواد، مشترک می‌باشد.

اعضای صنعت بازیافت لباس در حال حاضر در تلاش اند تا میزان بازیافت لباس‌ها، دو برابر شود. محصولات نساجی که امروزه از طریق بازیافت تولید می‌شوند خودشان کاملاً قابل بازیافت هستند و در اکثر موارد 100٪ بازیافت می‌شوند.

بازیافت لباس‌های قدیمی

آیا می‌دانید EPA تخمین می‌زند پارچه‌ها 5٪ از کل زباله‌های دفن  شده در ایالات متحده را تشکیل می‌دهند؟

یا اینکه فقط 15٪ لباس‌های دست دوم در واقع بازیافت می‌شوند؟

یا اینکه هر شهروند ​​ایالات متحده به طور متوسط سالانه 70 پوند لباس که توانایی بازیافت شدن دارد را دور می‌ریزد؟

هنگامی که به هدر رفتن انرژی و منابع فکر می‌کنیم، اغلب مواردی نظیر بطری‌های پلاستیکی آب، بسته‌بندی مواد غذایی و پوشک‌های کثیف را تصور می‌کنیم – نه یک شلوار جین که چون دیگر مناسب ما نیست، دور ریخته می‌شود!

حتی یک تیشرت یا یک پیراهن قدیمی که به دلیل شستشو مکرر آسیب دیده است جزو موارد قابل بازیافت طبقه بندی می‌شود.

هزاران سازمان شگفت انگیز وجود دارد که لباس، اکسسوری و پارچه‌های قدیمی شما را می‌گیرند و آنها را برای مصارف دیگر بازیافت می‌کنند و برای مواردی مانند ساخت عایق پنجره منزل، بالش  و حتی صندلی ماشین استفاده می‌کنند پس به عنوان یک شهروند دوست دار محیط زیست لباس‌های قدیمی خود را به جای دور انداختن به این سازمان‌ها بسپارید.